[singlepic id=90 w=240 h=180 float=left]

Dwór w Paraszynie, zbudowany w drugiej połowie XVIII wieku, należy do grupy dworków szlachty pomorskiej. Na uwagę zasługuje doskonałe wkomponowanie dworku w krajobraz doliny Łeby oraz zsynchronizowanie walorów estetycznych z użytkowymi – tartak nad rzeką i położenie przy skrzyzowaniu lokalnych dróg z Gdańska do Lęborka.

Na fakt, iż dworek zbudowano w II-giej połowie XVIII wieku wskazują rozmiary użytych cegieł oraz typowy dla tego okresu układ wnętrz z dużym salonem, w osi środkowej.

Dworek usytuowany jest w malowniczej dolinie Łeby. Wokół niego założono niewielki ogród rustykalny z osiową aleją podjazdem i fontanną. Przy dworze znajdowały się drewniane: stajnia wozownia oraz stodoła. Całośc otaczało kamienno-drewniane ogrodzenie.

W poblizu dworu po południowej stronie zbudowany został nad rzeką Łebą tartak, jego powstanie datowane jest na lata 1750 – 1800.

Dworek parterowy założony na planie prostokąta kryty dachem mansardowo – naczółkowym (XIX wiek), frontem skierowany jest w stronę półnoćną. Piwnice, sklepione kolebkowo, część z nich służyła jako skład win. Parter z salonem , w którym znajduje się niski, murowany kominek. na parterze znajdują się, w częsci zachodniej, trzy pokoje, we wschodniej dwa. Poddasze mieszkalne. Elewacja dworku bardzo bogato zdobiona, szczególnie w części północnej.

źródło: http://www.dworek-paraszyno.iq.pl/historia.html